W homilii hierarcha wyjaśnił znaczenie poszczególnych modlitw i gestów w obrzędach święceń diakonatu. Przypomniał, że modlitwa, jaką biskup wypowiada nad kandydatami, oparta jest o tekst Dziejów Apostolskich, mówiący o sytuacji kryzysowej w Kościele Jerozolimskim, gdy Apostołowie nie byli zdolni dotrzeć do wszystkich potrzebujących wdów Hellenistów pochodzących z diaspory żydowskiej.

Święcenia odbyły się poprzez nałożenie rąk biskupa i modlitwę. Wcześniej kandydaci na diakonów złożyli przyrzeczenia celibatu oraz posłuszeństwa biskupowi. Zobowiązali się także do codziennej modlitwy brewiarzowej. Diakoni otrzymali stułę diakońską oraz dalmatykę. Na znak posłania do głoszenia Dobrej Nowiny ordynariusz podał kandydatom do kapłaństwa księgę słowa Bożego oraz przekazał pocałunek pokoju.

Na koniec liturgii przedstawiciel nowo wyświęconych diakonów wypowiedział słowa wdzięczności pod adresem biskupa, przełożonych, rodziny oraz księży z rodzimych parafii.

Ze względu na ograniczenia związane z obecnymi warunkami epidemicznymi, w uroczystości, poza biskupem i kandydatami na diakonów, uczestniczyli: proboszczowie parafii rodzinnych kandydatów, księża z seminarium, asysta i schola klerycka, zaproszeni kapłanami i osoby z rodziny.

Do święceń diakonatu alumni przygotowywali się bezpośrednio przez uczestnictwo w tygodniowych rekolekcjach. Nowo wyświęceni diakoni podejmą w ciągu najbliższego roku posługę w parafiach swojej diecezji i równocześnie rozpoczną ostatni okres formacji, przygotowujący ich do święceń kapłańskich.

Klerycy, którzy przystąpili w środę do święceń diakonatu, rozpoczęli formację w krakowskim Wyższym Seminarium Duchownym w 2016 roku. Pierwszy rok rozpoczęło wówczas 21 alumnów z archidiecezji krakowskiej i diecezji bielsko-żywieckiej. Obecnie rocznik liczy 17 osób. Patronem rocznika jest bł. Władysław Bukowiński.